Sporadyczne problemy z erekcją nie muszą być powodem do zmartwień. Aby określić stopień nasilenia zaburzeń należy odpowiedzieć sobie na pytania: jak często występuje erekcja, jak długo trwa oraz czy wystarcza do odbycia stosunku. Jeśli niepokojące objawy występują ze znaczną częstotliwością, nie ma na co czekać – należy skontaktować się ze specjalistą.

 

O zaburzeniach erekcji mówi się dopiero, gdy minimum 25% podejmowanych prób współżycia płciowego kończy się niepowodzeniem, a stan taki utrzymuje się przynajmniej przez 3 miesiące.


Do wstępnej oceny przyczyn zaburzeń erekcji potrzebny jest wywiad lekarski, podczas którego istotne jest wymienienie wszystkich istniejących schorzeń oraz zdefiniowanie listy przyjmowanych leków. Ponadto w diagnostyce zaburzeń erekcji wykonuje się:

Badania laboratoryjne:

  • morfologia,
  • badanie ogólne moczu,
  • stężenie glukozy (badanie krwi i moczu),
  • oznaczenie profilu lipidowego,
  • ocena funkcji tarczycy,
  • mocznik, kreatynina,
  • transaminazy ALT,AST, GGTP

Inne badania diagnozujące zaburzenia erekcji:

  • badanie krwi z uwzględnieniem profilu hormonalnego,
  • neurologiczne badanie odruchów mosznowych,
  • badanie odruchu opuszkowo-jamistego,
  • badanie gruczołu prostaty (na ogół u osób starszych),
  • badanie ultrasonograficzne metodą Dopplera pozwalające ocenić stan układu naczyń i zmierzyć prędkość przepływu krwi,
  • kolorowa ultrasonografia dopplerowska – badanie pozwalające ocenić napływ krwi do prącia, wykonywane po wstrzyknięciu substancji alprostadil,
  • badanie czucia wibracji,
  • angio-TK, czyli tomografia komputerowa naczyń jamy brzusznej i miednicy (wykonywane u osób, u których podejrzewana jest przyczyna naczyniowa zaburzeń),
  • ocena nocnych wzwodów prącia,
  • arteriografia tętnicy biodrowej wewnętrznej – rzadkie badania wykonywane u osób kwalifikujących się do operacji naczyniowych,
  • kawernozometria i kawernozografia – badania umożliwiające dokładniejszą ocenę układu żylnego prącia, stosowane do pomiaru wskaźnika przepływu krwi niezbędnego do wywołania oraz utrzymania erekcji.


W diagnozowaniu zaburzeń erekcji wykorzystywana jest ankieta IIEF-5 (International Index of Erectile Function) pozwalają ocenić stopień zaawansowania zaburzeń. Patrz poniżej lub pobierz plik *.pdf do wydrukowania i wypełnienia na papierze. Tutaj pobierz plik: Test na zaburzenia erekcji

 

W ciągu ostatnich 4 tygodni:

Jak ocenia Pan swoją pewność, że mógłby Pan mieć i utrzymać wzwód prącia? - Bardzo nisko Nisko Umiarkowanie Wysoko Bardzo wysoko
0 1 2 3 4 5
Jeśli wzwód prącia
wystąpił w wyniku
stymulacji seksualnej,
jak często był nasilony
na tyle, że umożliwiał
wprowadzenie prącia do
pochwy partnerki?
Nie było
aktywności
seksualnej
Prawie nigdy
lub nigdy
Kilkakrotnie
(znacznie
rzadziej niż
co drugi raz)
Czasami
(mniej więcej
co drugi raz)
Wielokrotnie
(Znacznie
częściej niż
co drugi raz)
Prawie zawsze
lub zawsze
0 1 2 3 4 5
Jak często w czasie
stosunku seksualnego
był Pan w stanie
utrzymać wzwód po
wprowadzeniu prącia do
pochwy partnerki?
Nie
podejmowałem
stosunków
płciowych
Prawie nigdy
lub nigdy
Kilkakrotnie
(znacznie
rzadziej niż
co drugi raz)
Czasami
(mniej więcej
co drugi raz)
Wielokrotnie
(Znacznie
częściej niż
co drugi raz)
Prawie zawsze
lub zawsze
0 1 2 3 4 5
Jak trudno było Panu
utrzymać wzwód prącia
do zakończenia
stosunku płciowego?
Nie
podejmowałem
stosunków
płciowych
Niezwykle
trudno
Bardzo
trudno
Trudno Nieznacznie
trudno
Nie miałem
trudności
0 1 2 3 4 5
Jeśli podejmował Pan
stosunek seksualny, jak
często dostarczył on
Panu zadowolenia?
Nie
podejmowałem
stosunków
płciowych
Prawie nigdy
lub nigdy
Kilkakrotnie
(znacznie
rzadziej niż
co drugi raz)
Czasami
(mniej więcej
co drugi raz)
Wielokrotnie
(Znacznie
częściej niż
co drugi raz)
Prawie zawsze
lub zawsze
0 1 2 3 4 5